Rzeczowniki w języku niemieckim, tak jak po polsku, odmieniamy przez liczbę, rodzaj i przypadki. Rozróżniamy liczbę pojedynczą i mnogą, trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki występujące tylko w liczbie pojedynczej oraz cztery przypadki:
– mianownik ( Der Nominativ), który odpowiada na pytania kto? co? – wer? was?
– dopełniacz ( Der Genitiv) – czyj? kogo? czego? – wessen?
– celownik (Der Dativ) – komu? czemu? – wem?
– oraz biernik ( Der Akkusativ) – kogo? co? widzisz ? – wen? was? ( siehst du?)
– mianownik ( Der Nominativ), który odpowiada na pytania kto? co? – wer? was?
– dopełniacz ( Der Genitiv) – czyj? kogo? czego? – wessen?
– celownik (Der Dativ) – komu? czemu? – wem?
– oraz biernik ( Der Akkusativ) – kogo? co? widzisz ? – wen? was? ( siehst du?)
Ich lese eine Zeitung.- Czytam gazetę.
Die Schüler begrüßen den Lehrer. - Uczniowie witają nauczyciela.
Bitte übersetzen Sie den Satz. - Proszę przetłumaczyć to zdanie.
Bitte übersetzen Sie den Satz. - Proszę przetłumaczyć to zdanie.
Należy zwrócić uwagę na jedną ważną zasadę: rzeczowniki w języku niemieckim zawsze piszemy wielką literą!
Nieodłącznym elementem rzeczownika jest rodzajnik: określony (der bestimmte Artikel) lub nieokreślony (der unbestimmte Artikel), który odmienia się wraz z rzeczownikiem.
Rodzajnik pojawia się zawsze przed rzeczownikiem.
Nazwy przypadków w języku niemieckim są rodzaju męskiego - der